Γαμώτο.
(παρένθεση πρώτη:Κυρίως για τη βίλα στη λίμνη του Como)
(παρένθεση δεύτερη: Οπότε αποφασίζεις τουλάχιστον να μην κάνεις τα ίδια λάθη. Yπεραναπληρώνεις κι έρχεσαι με την κάσα Martini απο νωρίς. Έτσι το "καλό παιδί" δίνει σιγά σιγά τη θέση του στο "θύμα")
Απο τη στιγμή που δεν είσαι ο George, αλλά ο Γιώργος, η εκάστοτε έναντί σου καθήμενη δεσποινίς δεν ερυθριεί ως σεμνή Δουλτσινέα, ούτε αποφασίζει να βγάλει τα Τζίμμυ Τσου της και να εξερευνήσει το εσωτερικό του μηρού σου με το άψογο πεντικιούρ της.
Πρέπει εσύ να βγάλεις το φίδι απο την τρύπα.
Θυμάμαι έναν καυγά μεταξύ ψαράδων σε ένα χωριό. Για το πως μπορείς να βγάλεις ένα ροφό απο την τρύπα του. Ακούστηκαν τόσες απόψεις όσες και οι ψαράδες και μάλιστα κάποιος είχε και δυο απόψεις.
Δυστυχώς είμαι πρακτικά βέβαιος πλέον ότι οι γυναίκες δεν βγαίνουν απο την τρύπα τους με ασβέστη. (Μπορεί κάτι να γίνεται με δυναμίτη, αλλά τότε τζάμπα το κομμωτήριο - και είναι κρίμα...)
Οι συνταγές πολλές. Οι μέθοδοι αποκρυπτογράφησης της γυναικείας συμπεριφοράς ακόμα περισσότερες.
Απο ευφυολογήματα ("Στρατηγική είναι να παραγγέλνεις ένα μπουκάλι καλό κρασί. Τακτική είναι να καταφέρεις τη γυναίκα να το πιεί") εώς χυδαιότητες (δεν θα μπώ καν στον κόπο).
Βρίσκεις λοιπόν στα χέρια σου στο τέλος της βραδιάς ένα ωραιότατο αίνιγμα, έναν τρυφερό κύβο του Ρούμπικ που σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς μπορούν τέτοια μάτια και τέτοια χείλη να δημιουργούν παζλ σε τετράγωνη διαμόρφωση.
Στην πραγματικότητα αυτό που έχεις όμως είναι ένας εφιάλτης της κρυπτανάλυσης. Κωδικούς μέσα σε άλλους κωδικούς, ανοιχτές εξισώσεις με πολλές μεταβλητές, φάζυ λότζικ, καταστάσεις στο περίπου και κλειδάριθμους που σπάζοντας τον ένα κωδικό, οδηγούν σε αδιέξοδο σε έναν άλλο. Το ENIGMA δεν ήταν ποτέ τόσο περίπλοκο.
Έχεις βγεί με την νοστιμότατη και ευφυέστατη - παρότι ξανθιά - συμφοιτήτριά σου η οποία είσαι βέβαιος ότι σε φλερτάρει. Ο Κορρές ως ειδήμων σε έχει προειδοποιήσει ότι μπορεί να είναι απλώς πολύ φιλική και να μην το παρεξηγήσεις αλλά σκέφτεσαι ότι αρκεί να είναι φιλική all the way και έχεις πετύχει το στόχο σου.
Μετά το σινεμά περπατάτε και την αγκαλιάζεις με το χέρι σου στους ώμους της. Σε κοιτάει με ένα απορημένο βλέμμα και σε ρωτάει "Προσπαθείς να σκουπίσεις το χέρι σου απο το ποπκόρν;"
Κρυφά νοήματα. Προειδοποιήσεις αλλά και υποσχέσεις. Body language. Σημάδια υπέρ και σημάδια κατά. Μόνο μια φορά σου έχει τύχει να τη βρείς σαφή. Τότε όμως έφτανε στα όρια της φάρσας.
Έχεις αλλάξει γνώμη 18 φορές. Κάθε φορά είσαι βέβαιος ότι θα το κάνεις. Και μετά είσαι βέβαιος ότι δεν πρέπει να το κάνεις.
Γίνεσαι γυμνασιόπαιδο.
Ο καθωσπρεπισμός δίνει σκληρή μάχη με την επιθυμία. Ο φόβος της απόρριψης παρέχει στον καθωσπρεπισμό ζωτική αεροπορική υποστήριξη ενώ το πυροβολικό της αμηχανίας σφυροκοπά ανελέητα κάθε αντεπίθεση απο τα τάγματα εφόδου του πόθου. Οι προπαγάνδες συγκρούονται: Το αλώβητο της εικόνας σου ενάντια στις σειρήνες του wishful thinking.
Στάλινγκραντ για να αποφασίσεις αν θα σκύψεις τελικά να τη φιλήσεις ή όχι.
"Next to a battle lost, the saddest thing is a battle won"
Στρατάρχης Arthur Wellesley, η Αυτού Χάρις ο πρώτος Δουκας Wellington, KG, KP, GCB, GCH, PC, FRS
(Πορτραίτο του Goya)
ΥΓ: Κανονικά θα έπρεπε να γράφω για το Μουσείο Τεχνών και Επιτηδευμάτων αλλά η γαλλική μου φάση τελείωσε λίγο απότομα.
.
13 comments:
Απλά πράματα George. Σαν το πρωσσικό πεζικό. Προχωράς αποφασιστικά, you release disciplined volleys και κρατάς την γραμμή σου. Το θέμα είναι να μην σκαλώνεις. Η άνεση και η αποφασιστικότητα είναι το όλο το ζουμί.
Και ξέρεις ποιο είναι το συναρπαστικό? Όλα είναι μια σκέψη, μια απόφαση...
Τα πράγματα δεν είναι απλά και όταν φτάνει η στιγμή που η κουβέντα τελειώνει και νοιώθεις οτι τώρα πρέπει κάτι να κάνεις, αρχίζει η μεγάλη μάχη με τις ανασφάλειες σου, τις φοβίες σου και τελοσπάντων με ότι κόμπλεξ κουβαλά ο καθένας μέσα μας. Σε αυτές τις στιγμές που είναι τόσο δύσκολες όσο η επιθυμία σου για την κοπέλα απέναντι σου, υπάρχει μονάχα ένας δρόμος... ONWARD! Παίρνεις μια ανάσα κάνοντας μία κίνηση προετοιμασίας (εγώ έδενα τα μαλλιά μου - όταν είχα - τώρα υποθέτω οτι θα στρίβω το μουστάκι μου;) και χωρίς άλλη σκέψη ορμάς.
Υπάρχουν χίλιες δυο δικαιολογίες για να φανείς δειλός. Μπορείς ακόμα και να πείσεις τον εαυτό σου οτι δεν σου αρέσει και πολύ και τέτοιες παπαριές. Κάθε μάχη όμως που δεν δίνεις είναι μια μάχη ολότελα χαμένη. Και αλοίμονο σε αυτόν που έχει να σκέφτεται χαμένες μάχες όταν πια τα χρόνια κι η φθορά τον έχουν κάνει ανίκανο για μάχες γενικά.
Κι ο Κορρές έχει άδικο. Ποτέ μια γυναίκα δεν είναι φιλική με έναν άνδρα. FFS για γυναίκες μιλάμε... Όταν βγαίνει μαζί του ραντεβουδάκι ακόμα και φίλη του να είναι, τον γουστάρει. Εγώ δεν έχω δει ποτέ γυναίκα να επιτρέπει να την συνοδεύει κάποιος που δεν της αρέσει. Έννοια σου και διαλέγουν πολύ προσεκτικά τους "φίλους" τους.
Φαντάζομαι, κύριοι, ότι δε σας πειράζει να ακούσετε και τη γνώμη μιας γυναίκας...
Μπορεί να σας σοκάρω, αλλά, ξέρετε, μια γυναίκα ΜΠΟΡΕΙ να είναι φιλική με έναν άντρα. Ναι, karamazov, σαφώς και δε θα επιτρέψει να τη συνοδεύσει κάποιος που δεν της αρέσει (εκτός κι αν πάει για το γκλάμουρ ή τα φράγκα, όπως μια 35χρονη με λεοπαρδαλέ ρούχα που είχα δει πριν μια βδομάδα ραντεβού με έναν 70χρονο), αλλά αυτό το "της αρέσει" μπορεί να έχει πολλές ερμηνείες. Να μία: περνάει καλά μαζί του, γιατί ταιριάζουν τα γούστα τους και μπορούν να πουν και δυο κουβέντες. Ξέρεις, όπως αυτό που μπορούν να κάνουν και δυο άντρες μεταξύ τους, όταν βγαίνουν για μπύρες και μπαρότσαρκες.
Επιπλέον, δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις αν η κοπέλα με την οποία βγήκες σε γουστάρει ή είναι απλώς φιλική, υπάρχουν πάντα ένα κάρο σημάδια γι' αυτό (από το τι φοράει μέχρι το πού και πώς κάθεται και πώς συμμετέχει στη συζήτηση).
Αλλά, ακόμα κι αν δε σας είναι εύκολο να το καταλάβετε κι εσείς γουστάρετε, πάλι απλά είναι τα πράγματα: κάνετε την κίνησή σας (όσο πιο απλή, τόσο πιο καλή) και, εφόσον μιλάμε για στοιχειωδώς νοήμων άνθρωπο, εκείνη θα καταλάβει τις προθέσεις σας και θα απαντήσει ανάλογα με τις δικές της. Σαφώς και το ενδεχόμενο της απόρριψης παίζει πάντα, αλλά, στην πλειοψηφία μας, έχουμε μάθει να τη δίνουμε ευγενικά. Εξάλλου, μην ξεχνάτε ότι, ακόμα κι αν δε συμπτίπτουν οι προθέσεις μας, μας κολακεύει το γεγονός ότι κάνετε την κίνηση.
Μιλάς για κολακεία γιατί αυτή είναι η διάσταση η δική σου. Από την άλλη μεριά όμως υπάρχει ένας άθρωπος με συναισθηματικό κόσμο, όχι το αρσενικό που σου έμαθε η μαμά σου και τα παραμυθάκια πριν κοιμηθείς.
Δεν τίθεται θέμα περί φιλίας, όποια γυναίκα βλέπει κάποιον καθαρά φιλικά συμπεριφέρεται ανάλογα, όταν θέλει να παίξει και να δοκιμάσει τι "ψάρια" πιάνει απλώς, επίσης κινείται με ανάλογο και παραπλανητικό ομολογουμένως τρόπο...
Μην υποτιμάς τις γυναίκες γύρω σου λοιπόν, ξέρουν καλά τι κάνουν (ως επί το πλείστον)...
Και είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως ο αρθρογράφος αναφέρεται αποκλειστικά σε ένα συγκεκριμένο είδος cock tease woman...Δεν το θεωρώ τόσο αφελή ώστε να πέφτει σε γενικεύσεις ανούσιες...Προτείνω να τον ξαναδιαβάσεις προσεχτικά και να αφουγκραστείς κάτι ίσως για πρώτη φορά...
@i: Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά -- αν θες να κάνουμε διάλογο, μετά χαράς. Από τη στιγμή, όμως, που δε με ξέρεις και δε σε ξέρω, δεν καταλαβαίνω από πού παίρνεις το δικαίωμα να καταφεύγεις σε προσβλητικές εκφράσεις του τύπου "το αρσενικό που σου έμαθε η μαμά σου και τα παραμυθάκια πριν κοιμηθείς".
Ας προσπαθήσω να γίνω πιο κατανοητή, λοιπόν. Ναι, φυσικά και οι άντρες είναι άτομα με συναισθήματα - όπως και οι γυναίκες. Ακριβώς πάνω σε αυτό στηρίχτηκα για να γράψω ό,τι έγραψα -- ιδίως το κομμάτι σχετικά με την απόρριψη, το οποίο και προφανώς παρανόησες.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι μια γυναίκα ΜΠΟΡΕΙ να βλέπει έναν άντρα ΜΟΝΟ φιλικά. Το βρίσκω εντελώς φυσιολογικό να βγει με κάποιον που απλώς συμπαθεί, γιατί γουστάρει την παρέα του -- δε βγαίνουμε αποκλειστικά και μόνο για κυνήγι γκόμενου... Αν εκείνος θέλει κάτι παραπάνω και της το πει (και, πάλι κατά την άποψή μου, πολύ καλά θα κάνει να της το πει) και εκείνη δεν ανταποκριθεί, θα τον απορρίψει με ευγενικό τρόπο, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή λαμβάνει υπόψη της τα συναισθήματά του.
(Μικρή παρένθεση: υπάρχουν, βέβαια, και οι περιπτώσεις αντρών που τους ενδιαφέρει απλώς το "σκοράρισμα", έτσι δεν είναι; Για διάβασε τι λέει και ο Γιώργος: "αρκεί να είναι φιλική all the way και έχεις πετύχει το στόχο σου".)
Επιπλέον, έστω κι αν η κοπέλα δεν ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω, είναι εντελώς ανθρώπινο να νιώσει κολακεία που κάποιος τη βρίσκει γοητευτική / ενδιαφέρουσα. Είναι φυσικό, είναι λογικό και είμαι σίγουρη ότι κι εσύ το έχεις νιώσει.
Κατά τα λοιπά, συμφωνώ μαζί σου με το "όποια γυναίκα βλέπει κάποιον καθαρά φιλικά συμπεριφέρεται ανάλογα, όταν θέλει να παίξει και να δοκιμάσει τι "ψάρια" πιάνει απλώς, επίσης κινείται με ανάλογο τρόπο...". Το πρόβλημα, από ό,τι κατάλαβα, είναι ότι κάποιες φορές δεν είναι κατανοητό από τον άντρα πότε μια γυναίκα είναι απλώς φιλική και πότε παίζει. Ακριβώς αυτό δεν ήταν και το θέμα του ποστ, δηλαδή;;
Άλλη μια γυναίκα εδώ να πει τη γνώμη της. Λοιπον... ολα ειναι θεμα χαρακτηρα, γουστου και αποφασης. Ειναι ή δεν ειναι στον χαρακτηρα σου να εξερευνεις, να φλερταρεις, να υποννοεις, να παιζεις και/ή να κοροϊδευεις. Ειναι ή δεν ειναι του γουστου σου ενας αντρας, με το ζορι δεν μπορει να μας αρεσει κανεις. Παιρνεις ή δεν παιρνεις την αποφαση να προχωρησεις, να δεχτεις ενα φλερτ. Ολα τα παραπανω συνδυαζονται με πολλους τροπους, οχι παντα τιμιους και σωστους απεναντι στον αλλον. Διοτι ναι, πολλες παιζουνε με τη φωτια, 1000 βαθμοι Κελσιου τα υπονοουμενα και τελικα... να σου η παγωμενη χυλοπιτα στον απορημενο και πληγωμενο νεο. Γιατι το κανουνε; Κακος χαρακτηρας, παιχνιδι, ή ... ή ξαφνικα τις επιασε κι αυτες ανασφαλεια (τραβηγμενο απο τα μαλλια, αλλα εχει συμβει).
Ολα στη ζωη ειναι ενα ρισκο. Καθε αποφαση που θα παρουμε μπορει να τιναχτει στον αερα, ποσο μαλιστα αποφαση ρομαντικης φυσεως. Το θεμα ειναι ποσο νοιαζομαστε τον αλλον και ποσο δυνατοι ειμαστε εμεις ωστε να αντιμετωπισουμε τα αποτελεσματα, θετικα ή αρνητικα. Θελει αρετη και τολμη η ελευθερια, το ιδιο και ο ερωτας. Και θελει και γερα νευρα, υπομονη και δυναμη.
Βγαινει ποτε μια γυναικα με εναν αντρα απλα φιλικα; Ναι. Εχω κοντα 5 χρονια εναν φιλο, χρυσο παιδι, αμετρητοι καφεδες, ταβερνες και ποτα, αλλα ενω τον συμπαθω παρα πολυ, μου ειναι αδυνατον να τον ερωτευτω, δεν ειναι ο τυπος μου! Και ακριβως επειδη δε με ελκυει ερωτικα, προσεχω παρα πολυ πώς ειμαι κοντα του, ωστε να μη δωσω λαθος σηματα και νομισει οτι το γυρναω στο φλερτ. Γιατι ναι, ξερουμε οι γυναικες πώς να προσεχουμε ή πώς να μην προσεχουμε, τουλαχιστον οταν θελουμε να ειμαστε πραγματικα καλα κοριτσια. Επισης προσεχω τι λεω οταν αυτος παει να βολιδοσκοπησει την κατασταση, να με ψαρεψει αμα υπαρχει καποιο φλερτ στη ζωη μου. Για να μην υπονοησει οτιδηποτε, απλα του λεω οτι δεν υπαρχει τιποτα απολυτως στον οριζοντα, με τονο που να ειναι σαφεστατο οτι κι εκεινος ειναι μεσα στο τιποτα. Συν το οτι αρνουμαι με διαφορες δικαιολογιες να παω καπου μακρια μαζι του μονο οι δυο μας. Να υπηρχε καποιος ειδικος λογος ναι, αλλα ετσι για πλακα, οχι. Μην του δημιουργηθουν υπονοιες.
Αλλα βρε παλικαρια μου... καποιες φορες ειστε και σεις λιγο... διστακτικοι ας το πω. Πριν χρονια ειχε ερθει ενας λεγαμενος να με δει με εναν φιλο του, ηξερα απο το φιλο του οτι με γουσταρε και ηθελε να με γνωρισει, εβαλα κι εγω το πιο πλατυ χαμογελο, το πιο ταχα μου αθωο χερι που αγγιζει, ανοιγα κουβεντα να του βγαλω καμια λεξη και τι εκανε ο ενδιαφερομενος; Καπνιζε το ενα τσιγαρο μετα το αλλο (ξεροντας οτι ειμαι αντικαπνιστρια), απεφευγε τις μισες φορες να με δει στα ματια, απαντουσε με μισολογα στις κουβεντες που πηγαινα να αρχισω και τελικα σηκωθηκε και πηγε μονος του λιγα μετρα μακρυτερα στην παραλια. Εσεις τι συμπερασμα θα βγαζατε; Εγω νομισα οτι απλα εχασε το ενδιαφερον του ο τυπος, τι αλλο να συμπερανεις οταν δεν ανταποκρινεται; Αλλα οοοοοχι, μετα ηρθε η εξηγηση απο τον φιλο: με θελει μεν ο λεγαμενος, αλλα κομπλαρει και περιμενει να τον σπρωξω κι αλλο. Οριστε;; Παρντον;; Σαν χαζο προσπαθουσα ωρες, ΩΡΕΣ, να τον γνωρισω και αυτος ηθελε κι αλλο σπρωξιμο; Δηλαδη τι, να του ριχτω εγω στα ισια;; Σε αντρα που δεν ξερω καλα καλα, να του ριχτω εγω γιατι ξερω οτι αυτος με ερωτευτηκε ταχα μου κεραυνοβολα;; Οχι, απλα ο τυπος ητανε δειλος οσο δεν πηγαινε. Το διστακτικος που ειπα πιο πανω ητανε λιγο.
Εν κατακλειδι, Γιωργο μου: Εσυ να εισαι ο εαυτο σου. Να πιστευεις στον εαυτο σου, να τολμας, αλλα... να σεβεσαι και τον εαυτο σου. Και αμα η κοπελα απεναντι σου αποδειχτει μη ενδιαφερόμενη ή αναξια, βαθια ανασα παρε και ξανα προς τη δοξα να τραβας! Και εννοια σου, η κοπελα που οντως θα σε ερωτευτει, θα στο δειξει ξεκαθαρα! Θεκλα :)
Μάλιστα.
Προς τους στρατηγούς μου, ενταύθα.
Αγαπητέ φον Κλάουζεβιτς, η τακτική σας άφησε την τελευταία της πνοή στο Gettysburg. (Για κοίτα που μου δίνει συμβουλές για γκόμενες και ο μικρός μου ξάδερφος...)
Αγαπητέ Ρόμμελ, δεν μπορείτε να ασκείτε κριτική στον φον Μάνσταϊν, ο οποίος κατέκτησε περισσότερο έδαφος απο τον οποιονδήποτε απο εσάς.
Να παραιτηθείτε. Θα διοικήσω τις δυνάμεις του Ράιχ μόνος μου.
Γενικότερα: Υπάρχουν ψήγματα αλήθειας σε ό,τι λέτε όλοι.
Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρχουν ΑΜΟΙΒΑΙΑ φιλικές σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών.
Ακόμα κι αν οι γυναίκες βλέπετε κάτι μόνο φιλικά, αυτό δεν ισχύει και για τους "φίλους" σας, εκτός κι αν δε βλέπεστε. Πάντα οι "φίλοι" θα διερευνήσουν το ενδεχόμενο του κάτι παραπάνω, γι' αυτό υπάρχουν και οι φίλοι "με προνόμια".
Οπως και να έχει δε ζήτησα συμβουλές, γιατί τελικά όπως έγραψα υπάρχουν τόσες γνώμες όσες και άνθρωποι, και όταν κάποιος είναι έξω απο τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει και τα σχετικά.
Και "i", δε μιλάω για κάποια συγκεκριμένη cock tease αφού αυτό σε διαφορετικό βαθμό το κάνουν όλες οι γυναίκες, απο την ανάγκη τους για επιβεβαίωση.
Εστίασα πάντως σε κάποιον άλλο παράγοντα της μάχης: Την εικόνα μου.
Το πως θα φανεί κανείς "πριν" και "μετά". Μπορεί ο καθωσπρεπισμός να είναι κατακριτέος, όμως υπάρχει και λαβάνεται υπ'όψιν.
Με κάποιες προχώρησα ή θα προχωρήσω, με κάποιες άλλες όχι. Για αρκετές απο τις επιλογές μου (είτε προς τη μια είτε προς την άλλη κατεύθυνση και ανεξάρτητα απο το αποτέλεσμα) το έχω μετανοιώσει.
Αυτό που κυρίως ήθελα όμως σε αυτή τη φάση ήταν να γράψω αυτό το κείμενο.Που μου ήρθε κάπως απρόσμενα. :)
Μαλιστα. Εχω μια αμυδρη εντυπωση οτι εμεις δυο λογακια σου ειπαμε κι εσυ μας την ειπες κι απο πανω, αλλα ειναι αμυδρη η εντυπωση. :P
Τελικα η πιο σοφη φραση που ξερω ειναι οτι οι αντρες ειναι απο τον Αρη και οι γυναικες απο την Αφροδιτη. Δυο διαφορετικα ειδη. Θελει πολληηηηη δουλεια για να καταλαβουν το ενα το αλλο! Θ. ;)
Προσωπικές εμπειρίες 15 ετών (γιατί τα άλλα 15 που συμπληρώνουν τα 30 μου η μπάλα ήταν το απόλυτο θηλικό)... δεν υπάρχει φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκα. Μια γυναίκα μπορεί να νιώσει φιλικά και να πλησιάσει έναν άντρα αλλά αυτό θα συμβεί γιατί ο άντρας είναι δεκτικός προς αυτή για άλλο λόγο... ποιο εγωιστικό από απλά φιλικό και vise versa. Φιλίες τέτοιες στατηγέ μου κάναμε στο σχολείο παιδιά... μόνο... μετά ακόμα και με το ίδιο φύλο φιλίες δύσκολα γίνονται πόσο μάλλον αν ειναι από άλλο πλανήτη.
Οι γυναίκες νομίζω πάντως ότι δεν θέλουν πολυπλοκότητα...
1) Ζητάνε συναίσθηματα (hell yeah όλα βάση αυτού γυρίζουν γύρω τους)
2) Ζητάνε επιβεβαίωση
3) Ζητάνε έναν άντρα πάνω από αυτές που να μη το παίζει όμως και να μη τους το κοπανάει. Θέλουν έναν άντρα να θαυμάζουν ρε αδελφέ...
4) Ζητάνε οπωσδήποτε καλό σεξ και όταν πλησιάζουν τα 30 και καλή εξασφάλιση
5) But most of all Deeds my friend... not words. Πράξεις... γουστάρεις τη γυναίκα το δείχνεις, διεκδικείς αποκτάς. Μισόλογα και hints... πέφτουν στο κενό και δημιουργούν βαρεμάρα...
nocture, τα πέντε σημεία σου είναι απολύτως πετυχημένα. (Ιδίως τα 1 και 5.) Ρισπέκτ.
Προβλέπω να εξελίσσεται αυτό το post όπως το "runtime erro"...Οπότε άλλη μια επιτυχία που σας προσφέρει η Bishop ltd
@ Θεκλα: Σίγουρα είστε εξωγήινοι απλώς δεν ξέρω απο ποιον πλανήτη.
@ Τονυ : "Τριάντα χρόνια επιτυχίες" Προτιμώ το Bishop Industrial inc. Κάτι σαν ICI ή IG Farben ας πούμε.
ΠΑΙΔΕΥΩ
Ειμ' ένα ον διστακτικό κι απίστευτα δειλό.
Μιαν έκφραση στο πρόσωπο θλιμμένη πάντα έχω'
σπάνια, βαριά ,και βαρετά σα μου μιλούν μιλώ
κι από παρέες ζωηρές κι ευτράπελες απέχω.
Οι φίλοι με αφήσανε μονάχο από καιρό
και για να διασκεδάσουνε μόνο με πλησιάζουν
γιατί στις απαιτήσεις τους πάντοτε υποχωρώ
καθώς μ' ενέργειες πρόστυχες φριχτά μ' επηρεάζουν.
Αρπαχτικά κοιτώντας με με βλέμμα κορακίσο
φανταστικά προβλήματα μου βάζουνε να λύσω'
κι εγώ προσέχοντας πολύ μη τάχα τους προσβάλω
κι ιδέα μη θέλοντας ποτέ στο νου τους να τους βάλω
πως τα πολλά τους ψέματα καθόλου δεν πιστεύω
μ' ανύπαρκτα προβλήματα τη ζήση μου παιδεύω.
Γ. Χολιαστός
Post a Comment