Με τη βλάβη της DSL μου (η οποία δεν έχει αποκατασταθεί ακόμα) και το ταξίδι στη Μέση Ανατολή έμεινα για πολύ καιρό μακριά απο το blog. Επανέρχομαι σε πρώτη φάση με ένα σύντομο σχόλιο για την εμφάνιση των Static στο Rodeo (τη θρυλική live σκηνή όπου έκανε τα πρώτα του βήματα ο Παύλος Σιδηρόπουλος).
Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώθηκε στις 20/3 όταν οι Static για ακόμα μια φορά απέδειξαν πως μπορούν να έχουν στον ήχο τους τη φυσικότητα και το δέσιμο μιας επαγγελματικής μπάντας, στοιχεία που επιτρέπουν στον ακροατή να αφεθεί στη μουσική, σε αντίθεση με άλλα live συγκροτήματα τα οποία, ενώ έχουν αρτιότατη κατάρτιση στα οργανά τους, καθιστούν σαφές πως μια ροκ μπάντα δεν είναι μόνο κιθάρες, ντραμς και μπάσο.
Πέρα απο το ότι ο χώρος ήταν σαφώς καταλληλότερος για Live σε σχέση με τον προηγούμενο (Lazy Club) και το συγκρότημα είχε ξεπεράσει τις παιδικές ασθένειες που έχει κάθε φρέσκια σύνθεση (οπότε ευτυχώς μετά δεν είχαμε γκρίνια για λάθη απο τον Τάσο) δεν έχω (ή δεν θυμάμαι...) να προσθέσω πολλά περισσότερα, πέρα απο κάποια σχόλια:
- Είναι πολύ σημαντικό να υπάρξουν περισσότερες αυθεντικές συνθέσεις, καθώς φαίνεται να υπάρχει σημαντικό δυναμικό προς αυτή την κατεύθυνση.
- Πολύ ενδιαφέρουσα η αντίθεση ανάμεσα στη μονολιθική εώς λόγια παρουσία της κιθάρας και το αεικίνητο μπάσο. Δίνει ιδιαίτερο χαρακτήρα στη σκηνική εμφάνιση της μπάντας πάνω στη σκηνή.
- Εύφημος μνεία στη φυσικότητα και την άνεση που εμφανίζεται να έχει ο ντράμερ σε αυτό το πρώιμο, σύμφωνα με τον ίδιο, στάδιο της μελέτης του.
Κλίκ στις φωτογραφίες για μεγέθυνση και θα επανέλθω όταν θα μπορώ να γράψω με μεγαλύτερη άνεση και εκτός net cafe.
Stay tuned. Stay heavy.
.
3 comments:
Thx m8 :D
Nocture
Στην επόμενη εμφάνιση θα υπάρχει νέο υλικό... as far as I can see :D
Hello Hello,
Lora you look amazing in here, but i would love to here you :)
Post a Comment