( ας την πούμε Αντωνία. )
είναι κουρασμένη απο τις εννιά και τέταρτο το πρωί. Κοιμάται όσο περισσότερο μπορεί και πάλι δεν της φτάνει. Συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται μονίμως σε PMS (λίγο περισσότερο απο τις άλλες γυναίκες δηλαδή) και -
και δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ηλικία της (τα -αντα δεν κρύβονται με τίποτα, ειδικά στην επαρχία).
Απότομη με όλους, περνάει την καθημερινή κόλαση της υπεύθυνης και (σχετικά) υψηλής της θέσης με γκρίνια και κακοκεφιά ενώ παράλληλα διατείνεται μεγαλόφωνα ότι λατρεύει την δουλειά της.
Είναι γεμάτη χαραμάδες μέσα απο τις οποίες αναβλύζει η μικροπρέπεια που έρχεται μετά απο την πάλη της να "επιβληθεί" και να "κατακτήσει". Απο το αταίριαστο ταγέρ της, τα περιττά της κιλά μέχρι τα καλλιεργημένα της μαργαριτάρια, η σαθρή της εικόνα έρχεται να συμπληρώσει την μικροπρέπεια αυτή καθώς η Ιατρική έδωσε τη θέση της στην ίντριγκα, την υπερβολή και τα προσωπικά αδιέξοδα μιας σκύλας ανύπαντρης μητέρας.
Την Ε. ας την πούμε Ερμιόνη.
(Παρά 5-6 χρόνια θα μπορούσαμε να την πούμε και Βασιλική)
την πρωτοείδα στα Επείγοντα. Ψηλή και αδύνατη με καλόγουστες μπότες που αναδείκνυαν τα μακριά της πόδια μοίραζε ατροπίνες δεξιά και νιτρώδη αριστερά.
Δεν κάθεται σε γραφείο, δεν μοιράζει πιστοποιητικά, χάρες και υπογραφές, δεν συμμετέχει σε meetings και επιτροπές, δεν δίνει λόγο σε κανέναν γιατί η προσωπική της ευτυχία
(με τέτοια πόδια και τέτοιο σώμα πώς να μην την βρεί; )
και η αποτελεσματικότητα της στη δουλειά της
(το να σώζει ζωές)
βάζουν στη θέση του οποιονδήποτε τολμήσει να αντικρύσει το βλέμμα της.
Η Ιατρική θέλει θυσίες και είναι ένας δρόμος μοναχικός αν δε θές να συμβιβαστείς.
Δύσκολο για τις γυναίκες. Υπάρχουν όμως και οι άγγελοι.
.
2 comments:
Let's make words a little bit more..adequate:
Dedicated to all...Bohemians...
"Is this the real life-
Is this just fantasy-
Caught in a landslide-
No escape from reality-
Open your eyes
Look up to the skies and see-
Im just a poor boy,i need no sympathy-
Because Im easy come,easy go,
A little high,little low,
Anyway the wind blows,doesnt really matter to me,
To me
Mama,just killed a man,
Put a gun against his head,
Pulled my trigger,now hes dead,
Mama,life had just begun,
But now Ive gone and thrown it all away-
Mama ooo,
Didnt mean to make you cry-
If Im not back again this time tomorrow-
Carry on,carry on,as if nothing really matters-
Too late,my time has come,
Sends shivers down my spine-
Bodys aching all the time,
Goodbye everybody-Ive got to go-
Gotta leave you all behind and face the truth-
Mama ooo- (any way the wind blows)
I dont want to die,
I sometimes wish Id never been born at all-
I see a little silhouetto of a man,
Scaramouche,scaramouche will you do the fandango-
Thunderbolt and lightning-very very frightening me-
Galileo,galileo,
Galileo galileo
Galileo figaro-magnifico-
But Im just a poor boy and nobody loves me-
Hes just a poor boy from a poor family-
Spare him his life from this monstrosity-
Easy come easy go-,will you let me go-
Bismillah! no-,we will not let you go-let him go-
Bismillah! we will not let you go-let him go
Bismillah! we will not let you go-let me go
Will not let you go-let me go
Will not let you go let me go
No,no,no,no,no,no,no-
Mama mia,mama mia,mama mia let me go-
Beelzebub has a devil put aside for me,for me,for me-
So you think you can stone me and spit in my eye-
So you think you can love me and leave me to die-
Oh baby-cant do this to me baby-
Just gotta get out-just gotta get right outta here-
Nothing really matters,
Anyone can see,
Nothing really matters-,nothing really matters to me,
Any way the wind blows...."
Way to go Tony. Σε λαθος ποστ έκανες το σχόλιο. :P Λείπει φρικτά ο άτιμος...
Post a Comment