für den Kaiserin Elisabeth (Pequeño Vals Vienés...)

Kaiserin Sissi

Πριν απο ακριβώς 110 χρόνια - στις 10 Σεπτεμβρίου 1898 - έσβησε ένα απο τα σπάνια έντελβαις που καταδέχτηκαν να κοσμήσουν αυτόν τον χυδαίο και ασήμαντο κόσμο.

Η Elisabeth Amalie Eugenie von Wittelsbach ήταν, ως σύζυγος του Φραγκίσκου Ιωσήφ, αυτοκράτειρα της Αυστρίας, Βασίλισσα της Ουγγαρίας, της Βοημίας, της Δαλματίας, της Ιλλυρίας... ( ακολουθούν κάμποσα βασίλεια, δουκάτα, βοϊβοδίες)... κλπ. κλπ. - και τα ρέστα τελοσπάντων παγωτό.

Πιο σημαντικά όμως, ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε για την ομορφιά. Κυνήγησε την ομορφιά. Στον εαυτό της και τους άλλους.

Ήταν δυστυχισμένη.

Γιατί η ομορφιά έχει συνάμα και κάτι το απόκοσμο. Και το απάνθρωπο.

Και δεν έχει παρα δύο δρόμους να ακολουθήσει: σαν τα βιβλικά μαργαριτάρια να πέσει στα γουρούνια ή να αποξενωθεί και να τρελαθεί.

Οδηγήθηκε και στα δύο μονοπάτια (είναι να μην τρελαθείς μετά; )

Στο τέλος η μοίρα της την έφερε θύμα μιας τυχαίας πολιτικής δολοφονίας.

Έβλεπες τον εαυτό σου ως Τιτάνια.

Ερωτεύτηκες τον Μπότομ όταν η θέση σου είναι με τον Όμπερον.

Για σένα.

Γιατί ντράπηκα να αφήσω λουλούδια.

Now in Vienna...


there's ten pretty women


There's a shoulder where Death comes to cry



There's a lobby with nine hundred windows



There's a tree where the doves go to die



There's a piece that was torn from the morning
And it hangs in the Gallery of Frost




¡Ay, ay, ay, ay!
Take this waltz, take this waltz
Take this waltz with the clamp on its jaws



Oh I want you, I want you, I want you
On a chair with a dead magazine
In the cave at the tip of the lily

In some hallways where love's never been



On a bed where the moon has been sweating
In a cry filled with footsteps and sand

¡Ay, ay, ay, ay!
Take this waltz, take this waltz
Take its broken waist in your hand

This waltz, this waltz, this waltz, this waltz
With its very own breath of brandy and Death
Dragging its tail in the sea

There's a concert hall in Vienna
Where your mouth had a thousand reviews
There's a bar where the boys have stopped talking
They've been sentenced to death by the blues

Πένθος στη Musikverein

Ah, but who is it climbs to your picture
With a garland of freshly cut tears?

¡Ay, ay, ay, ay!
Take this waltz, take this waltz
Take this waltz it's been dying for years

There's an attic where children are playing

Where I've got to lie down with you soon

In a dream of Hungarian lanterns


In the mist of some sweet afternoon



And I'll see what you've chained to your sorrow
All your sheep and your lilies of snow


¡Ay, ay, ay, ay!
Take this waltz, take this waltz
With its "I'll never forget you, you know!"

This waltz, this waltz, this waltz, this waltz ...

And I'll dance with you in Vienna
I'll be wearing a river's disguise
The hyacinth wild on my shoulder,
My mouth on the dew of your thighs



And I'll bury my soul in a scrapbook,

There she rests



With the photographs there, and the moss
And I'll yield to the flood of your beauty
My cheap violin and my cross


And you'll carry me down on your dancing
To the pools that you lift on your wrist


Oh my love, Oh my love



Take this waltz, take this waltz
It's yours now. It's all that there is...

Μνημειώδης μεταφορά σε τραγούδι - απο τον μεγάλο Leonard Cohen - του Pequeño Vals Vienés του Federico García Lorca :

En Viena hay diez muchachas,
un hombro donde solloza la muerte
y un bosque de palomas disecadas.
Hay un fragmento de la mañana
en el museo de la escarcha.
Hay un salón con mil ventanas.

¡Ay, ay, ay, ay!
Toma este vals con la boca cerrada.

Este vals, este vals, este vals, este vals,
de sí, de muerte y de coñac
que moja su cola en el mar.

Te quiero, te quiero, te quiero,
con la butaca y el libro muerto,
por el melancólico pasillo,
en el oscuro desván del lirio,
en nuestra cama de la luna
y en la danza que sueña la tortuga.

¡Ay, ay, ay, ay!
Toma este vals de quebrada cintura.

En Viena hay cuatro espejos
donde juegan tu boca y los ecos.
Hay una muerte para piano
que pinta de azul a los muchachos.
Hay mendigos por los tejados,
hay frescas guirnaldas de llanto.

¡Ay, ay, ay, ay!
Toma este vals que se muere en mis brazos.

Porque te quiero, te quiero, amor mío,
en el desván donde juegan los niños,
soñando viejas luces de Hungría
por los rumores de la tarde tibia,
viendo ovejas y lirios de nieve
por el silencio oscuro de tu frente.

¡Ay, ay, ay, ay!
Toma este vals, este vals del "Te quiero siempre".

En Viena bailaré contigo
con un disfraz que tenga
cabeza de río.
¡Mira qué orillas tengo de jacintos!
Dejaré mi boca entre tus piernas,
mi alma en fotografías y azucenas,
y en las ondas oscuras de tu andar
quiero, amor mío, amor mío, dejar,
violín y sepulcro, las cintas del vals.

PS: All pictures, except those of Tiziano's painting and Elisabeth's portrait, by me.

.