Ζαχαρωμένες βιολέτες

Έκανες μια μικρή παράκαμψη πριν βγείς στο Ρίνγκ, για να περάσεις απο την Μικαέλερπλατς. Βγάζεις με προσοχή το δαντελένιο σου γάντι και ανοίγεις την αιτία της παράκαμψης αυτής, ένα στρογγυλό χαρτονένιο κουτάκι.

Μέσα, η τελευταία δημιουργία του Κρίστοφ Ντέμελ, του Αυτοκρατορικού Ζαχαροπλάστη: οι ζαχαρωμένες βιολέτες. Μικροί μενεξέδες, προσεκτικά διαλεγμένοι απο πλήθος λουλουδιών, με επικάλυψη χρωματιστής ζάχαρης με ένα διακριτικό άρωμα λεβάντας.

Ο κόσμος έχει μαζευτεί κατα μήκος του Ρινγκ. Στέκεσαι μπροστά στην Όπερα. Πάνω στο περήφανο Λιπιτσάνερ του, κάνει την τελευταία δημόσια εμφάνισή του ο παλιός φίλος και συμπολεμιστής του πατέρα σου, ο Ραντέτσκι.

Σε κοιτάζει και στα μάτια σου βλέπει τα μάτια του πατέρα σου, χρόνια τώρα νεκρού σε κάποια μάχη στον όνομα του Αυτοκράτορα.

Στα μάτια του εσύ βλέπεις το χαμόγελο και την παραίτηση ταυτόχρονα. Ξέρεις τώρα με βεβαιότητα ότι αυτή θα είναι η τελευταία φορά που τον βλέπεις.

Παρά τα χρόνια του, αφιππεύει με ευλυγισία. Κάνεις μια ανεπαίσθητη υπόκλιση.

Ο γερο-στρατάρχης ανταποδίδει, βγάζει το κράνος παρελάσεως και με ένα χτύπημα των τακουνιών του σκύβει και σου φιλά το χέρι.

Γυρίζει να φύγει, όμως πριν απομακρυνθεί, μπροστά σε όλο τον κόσμο του φωνάζεις "Θείε Γιόζεφ, περίμενε!". Απο την τσάντα σου βγάζεις ένα μικρό στρογγυλό κουτάκι και του προσφέρεις μια ζαχαρωμένη βιολέτα....

***




H Grace Kelly, αργότερα Η Αυτής Γαληνοτάτη Υψηλότης, η Πριγκίπισσα Grace, σε poster έμπνευσης του ίδιου του Claude Taittinger

Στέκεται στην κορυφή της σκάλας του εξώστη. Φορά ένα μαύρο φόρεμα που ήταν σαν να σχεδιάστηκε αποκλειστικά για εκείνη. Μου κόβει την ανάσα. Μετά απο τόσον καιρό, το μόνο που βρήκα να πώ είναι "άργησες..."

Έλλη Πασπαλά - Summertime in Prague
(απο την ταινία "Φτηνά τσιγάρα")

Summertime in Prague
when blood was warm, when blood was young
After all those tears
after all those years
I long for...

Summertime in Prague
we were so rich without a dime
when I was your queen
and you were my king
without a palace

We would sleep in cheap hotels
and wake up from the sound
of bells on Sundays
We would only drink cheap wine
but I was yours and you were mine

Summertime in Prague
I was a fool I could not see
that you were ment to be
the only one for me
now I long for...

We would sleep in cheap hotels
and wake up from the sound
of bells on Sundays
We would only drink cheap wine
but I was yours and ou were mine

Summertime in Prague
when blood was warm, when blood was young
After all those tears
after all those years
I long for...

Summertime in Prague...

***

Στην κορυφή του βράχου, η καμπάνα του μοναστηριού ηχεί στο πέρασμα του πλοίου της γραμμής, που κατευθύνεται για το λιμάνι. Το παλιό λαθρεμπορικό ιστιοπλοϊκό έχει αγκυροβολήσει κοντά στην παραλία. Με δύο μακροβούτια το φτάνει, σκαρφαλώνει στην πλώρη. Στέκεται, με τη σιλουέτα της κοντραστ στον ορίζοντα, σηκώνει τα χέρια και βουτάει στο νερό

***

Ανεβαίνουμε για το αεροδρόμιο. Απο το Χαλάνδρι και μετά μου μιλά για τα φονικά audits της Ντελόιτ. Ποτέ δεν ήταν τόσο γοητευτική, με τα μαλλιά της πιασμένα σε αυστηρό αλλά ατημέλητο κότσο, να κοιτάζει έξω απο το παράθυρο και ταυτόχρονα εμένα στην αντανάκλασή μου. Ήταν η προτελευταία φορά που θα την έβλεπα

***

Κατηφορίζουμε με τα πόδια προς τη Βασιλίσσης Σοφίας. Δεν ξέρω αν φταίει μόνο η ομορφιά της ή το όλο βάρος της παρουσίας της όμως η συνοχή της σκέψης μου είχε χαθεί αρκετή ώρα πριν. Μαζεύει τα μαλλιά της πάνω απο τον ένα ώμο, γυρίζει και με ρωτά "Είσαι αντυγουορχολικός ή αντιγουορχολικός ;" Δεν θυμάμαι αν ήταν δική της έμπνευση ή όχι. Όπως και να έχει όμως, μου πήρε κοντά στο ένα λεπτό βουβαμάρας για να το καταλάβω

***

Στη μεγάλη οθόνη ο ΝτιΚάπριο προσπαθεί να λύσει το σκοτεινό αίνιγμα ενός ασύλου ψυχασθενών, απομονωμένος σε ένα νησί, αποκομμένος απο μια καταιγίδα. Το νησί των καταραμένων έχει πάψει βεβαίως απο ώρα να με απασχολεί, αφού είχα επικεντρωθεί στο να την ταΐζω κομματάκια σοκολάτας, εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία να ακουμπάω απαλά τα χείλη της.

Η εμπλοκή του Μαξ φον Ζύντοβ στην υπόθεση με απέσπασε για λίγη ώρα. Αποκοιμήθηκε στον ώμο μου, το στόμα της μισάνοιχτο και τα μαλλιά της σαν κουρτίνα πάνω απο το μάγουλό της

***


Candice Bergen (απο τον Sid Avery, 1978)

Στιγμές γυναικείας ομορφιάς. Στιγμές ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη, εφήμερες όμως καθεμία τους όπως το πιο εύθραυστο των πραγμάτων, μια ζαχαρωμένη βιολέτα...

Darling Violetta - I want to kill you

"I...want...to...kill...you
When you least expect it
I'll bash your brains in
When you least expect it

You're afraid of flying
Afraid of losing your mind
But I don't want to know you
Now there's no time

It's both a lovely and a fearful thing
To be captured by all of your feelings

I breathe into you
Into you

You run to me and
Don't even know my name
Desire's slowly becoming
Your great escape

You let me wonder
Now I'll let you burn
I promise nothing
But still you return to me


I breathe into you
I breathe into you
You are real

I am walking through the morning
Dandelion stares in my eyes
I wish you were caught by now
I'm afraid of what they'll find

Take the box of magic
Lay it in the back of your mind
Can we wash in the morphine

After we eat we'll be fine
You're the lonely lovers
I've only known a few

Take me within and you'll know what love is...easy

Let me watch you dance
Let me watch you sleep

Kiss her with your tongue
And you'll crawl to me again


Can you feel it ?
Can you feel it ?
Can you feel it ?

I breathe into you
I breathe into you
You are real

I breathe into you
I breathe into you
You are real"

.