They are ill discoverers that think there is no land, when they can see nothing but the sea.
- Sir Francis Bacon.

Friday, March 26, 2010

Της Τρελής και της Αλεπούς

Τον Γενάρη έκανα το λάθος να σηκώσω το τηλέφωνο, μόνο και μόνο για να κοιτάξω

( ηδονοβλεψία - να κάτι που γνωρίζω πολύ καλά)

στην πιο βαθειά άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής.


"Ό,τι και να έγινε τότε, πρέπει να ξέρεις ότι σε αγαπούσα. Σε αγάπησα πραγματικά."


Elentári


Με αγάπησε.

Με αγαπούσε στα παρκάκια του Ψυχικού. Μέσα απο το σπίτι της.

Με φιλούσε παθιασμένα πάνω στην Πον Νεφ. Προφασιζόμενη ασθένεια στη Ρώμη.

Κάναμε έρωτα στη Βυρηττό. Οι συνομιλίες μας στο κινητό είχαν όλη την τρυφερότητα της Σάμπρα και της Σατίλα.

Όντως λοιπόν. Δεν μπορούσε παρά να πεί, με απόλυτη ειλικρίνεια, ότι με αγάπησε.



Η ψυχιατρική αλιεύει σε θολά ύδατα και ιδιαίτερα επικίνδυνα για τη ναυσιπλοΐα.

Δίνεις σε έναν άνθρωπο ένα φάρμακο για την καρδιά και τον κάνεις καλά. Δίνεις ένα φάρμακο για το μυαλό και τον κάνεις άλλον άνθρωπο.



Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται απο δεκάδες δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα, δέκα δισεκατομμύρια απο τα οποία απαρτίζουν τις περιοχές που είναι υπεύθυνες για τις "ανώτερες" νοητικές διεργασίες. Μεταξύ τους δημιουργούνται δέκα εις την δεκάτην πέμπτην διασυνδέσεις ( συνάψεις).

Ναι - δέκα εις τη δεκάτη πέμπτη - χίλια τρισεκατομμύρια - ένα τετράκις εκατομμύριο ( δώστε τίποτα ψιλά αν περισσεύουν για το Δημόσιο Χρέος, αν έχετε την ευχαρίστηση, να σχωρεθούν τα πεθαμένα σας ).

Το νευρικό κύτταρο είναι μανιχαϊστικό. Ή διεγείρεται και παράγει έναν ηλεκτρικό παλμό, ή δεν διεγείρεται.

(οπότε και η απογοητευμένη παρτενέρ του προσπαθεί να το παρηγορήσει γιατί είναι κάτι φυσιολογικό και συμβαίνει συχνά)


Αυτό το απλό δυαδικό φαινόμενο - όλο ή ουδέν, 0 ή 1, διέγερση ή σιγή - στην κλίμακα μεγεθών της τάξεως των πολλών μηδενικών του ανθρώπινου εγκεφάλου μεταμορφώνεται σε λόγο, σκέψη, συναίσθημα, στην Ενάτη του Μπετόβεν και την Ενδεκάτη του Ενάτου.

Πώς; Πώς το απλό 0 ή 1 παράγει την ανθρώπινη φύση δεν θα το μάθουμε μάλλον ποτέ.

Όμως στο απλό επίπεδο της διέγερσης ή μη του κυττάρου παίζουν πολλοί βιοχημικοί μηχανισμοί, τροποποιήσεις των οποίων αλλάζουν ριζικά τον αριθμό των κυττάρων που διεγείρονται σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή άρα ( όντως; ) αλλάζουν ριζικά την ανταπόκρισή μας:

Όταν κάποιος μπεί σφήνα στην Κηφισίας του ρίχνεις ένα φάσκελο και συνεχίζεις. Αν έχεις την κατάλληλη μετάλλαξη στο κατάλληλο γονίδιο όμως τον ακολουθείς, τον κλείνεις, κατεβαίνεις απο το αυτοκίνητο και τον καρφώνεις με το κατσαβίδι.

Άλλες μεταλλάξεις ( μας λένε ) μας κάνουν πιο επιρρεπείς στις ψυχώσεις, την κατάθλιψη και την πολυφαγία. Την επιθετικότητα. Την παραβατικότητα. Τη νυμφομανία.

(να μια χρήσιμη μετάλλαξη)

Το 0 και το 1 δεν βρίσκονται μόνο στα bit της πληροφορικής αλλά στη βάση της ανθρώπινης νόησης.

Ίσως γι' αυτό η πρώτη προσέγγιση σε ό,τι κάνουμε είναι να μαδάμε τη μαργαρίτα (τη μαργαρώ)

Μ' αγαπάει - δε μ' αγαπάει; Ρέστα ή πάσο; Καλός ή κακός; Να μείνω ή να φύγω; Εχθρός ή φίλος;

Πώς όμως να κρίνουμε κάποιον αν πιστέψουμε ότι στη βάση των επιλογών του δεν βρίσκεται η κακή επιλογή σε ένα ηθικό δίλημμα αλλά αντικειμενικοί παράγοντες πέρα απο την ηθική του;

Πώς να καταδικάσουμε κάποιον που τον θεωρούμε έρμαιο των υπερδραστήριων ενζύμων του, της σεροτονίνης που, αρρύθμιστη, πλημμυρίζει τις συνάψεις του και των ελαττωματικών του διαύλων που αφήνουν τα ιόντα να στήνουν γλέντι πάνω στις μεμβράνες των νευρώνων του;

Αν δεν μπορεί να αγαπήσει πραγματικά, πώς να μπορέσει να μείνει πιστή;
Αν δεν μπορεί να ελέγξει την επιθετικότητά του, πώς να μήν σκοτώσει;

Αυτό σημαίνει όμως ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να διορθωθούν; Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να συγχωρούμε;

Μεγάλωσε σε μια διαλυμένη οικογένεια. Αν μεγάλωνε με αγάπη, παρά τους ελαττωματικούς της διαύλους, μήπως θα μπορούσε κι αυτή να αγαπήσει;

Αδιάφορο. Η υπεροχή του ηθικού μανιχαϊσμού έναντι του νευροβιολογικού δυϊσμού έγκειται στο ότι μας επιτρέπει να θέτουμε τα όρια και τους φραγμούς μας ως άτομα και ως κοινωνίες.


Όταν οι Ερυθροί Χμέρ βγήκαν απο τις ζούγκλες της Καμπότζης και ανέτρεψαν τη σάπια δικτατορία του Λον Νολ, αδιαφόρησαν για το αν όλοι οι κάτοικοι των πόλεων είχαν στηρίξει το καθεστώς. Αδιαφόρησαν γι' αυτούς που υπέφεραν απο το καθεστώς, αδιαφόρησαν για τους τραυματίες στα νοσοκομεία, τις εγγύους ή τα παιδιά.

Οι κάτοικοι των πόλεων δεν ήταν αντάρτες της ζούγκλας και φτωχοί χωρικοί. Και αυτό αρκούσε για να καταδικαστουν.

Μπορεί όμως κάποιος να είναι τόσο σωστός ώστε να καταδικάζει τους άλλους τόσο αβίαστα;

Μήπως δεν ήταν μεγαλύτερη τρέλα, αργότερα, τότε που πραγματικά αγάπησα μια Αλεπού;



Ο στρατηγός Κουρογκάνε κατηγορεί έμμεσα για προδοσία την Κάεντε, την ερωμένη του ντάιμγιο Τζίρο Ιτσιμόντζι, διηγούμενος την ιστορία της δαιμονικής Αλεπούς που παίρνει τη μορφή γυναίκας.

(RAN, Ακίρα Κουροσάβα, 1985)





Infected Mushroom - Becoming Insane (Vicious Delicious LP, 2007)



Dime todo lo que pasó
No me di cuenta ni quién me pegó
Todo da vueltas como un carrusel,
Locura recorre todita mi piel.

(Πες μου όλα όσα έγιναν
Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ποιος με χτύπησε
Τα πάντα γυρίζουν σαν καρουζέλ
Η τρέλα διατρέχει όλο μου το δέρμα)

Wake me up before I change again
Remind me the story that I won't get insane
Tell me why it´s always the same

Explain me the reason why I´m so much in pain


Before I change again...

Perdiendo...

voy perdiendo....

El suelo!
(Χάνω...

όλο και χάνω...

το έδαφος!)

Becoming insane!!!


ΥΓ: Ανικητότατε Αυτοκράτορα, Καίσαρ Εκλεγμένε των Ρωμαίων Άγιε, ως πιστός υπηρέτης Της Υμών Αυτοκρατορικής Μεγαλειότητας αναχωρώ για να περιοδεύσω στις κληρονομικές δυτικές ιβηρικές γαίες της Μητρός Σας Ιωάννας Ι, της καλουμένης και Τρελής, Λεόν και Γαλικία, αναζητώντας μέσω του προσκυνήματος του Αποστόλου Ιακώβου απαντήσεις στα ερωτήματα που αναστατώνουν την αμαρτωλή ψυχή μου.

Γνωρίζω πως η Αυλή στη Βιέννη αναμένει την άφιξή μου και προσεύχεται μαζί με τον Αρχιεπίσκοπό μας για την ασφάλεια του σώματος και την σωτηρία της ψυχής μου και είμαι αιώνια ευγνώμων,

ο ταπεινός Σας τοποτηρητής
Γεώργιος.



Χουάνα Ι η Τρελή (La Loca)

(Λεπτομέρεια απο το Τρίπτυχο της Ημέρας της Κρίσεως του Zierikzee, απο τον Διδάσκαλο του Affligem, ca. 1500)

.

4 comments:

b@ffy said...

Loipon filtate merikes parathrhseis
1. opws gnwrizeis-kallhtera apo emena , pros to paron toulaxiston- h erwtikh el3h kai epi8umia einai apotelesma ekkrishs ormonwn kai antilhpshs autwn apo ton organismo mas , ara nomizw pws h euais8hsia sou sta oistrogona einai o kuriws upeu8unos.

2. H8ikh, h h8ikh den einai antikeimenikh, einai apotelesma twn koinwnikwn pepoi8hsewn h kai 8hrskeutikwn pou exoun entpw8ei se ena atomo mesw twn koinwnikwn desmwn pou exei sunapsei. Twra me thn ennoia koinwnikwn ennooume toso ton mikrokosmo ths oikogeneias oso kai ton makrokosmo ths loiphs koinwnias. Omws oso tragikos kai na einai o prwtos desmos den shmainei kati , kj8aws an ta asxhma paidikoefhvika xronia isodunamoun me diafores kakes parenergeis sthn metepeita zwh tote egw 8a eixa megaluterh fhmh apo ton jack ton anterovgalth, mpories na me fwnazeis kai jack junior an to epi8umeis. Oso afora to gonidiako 8ema -em pare kai su kana epi8ulio na akneis genetiko elegxo....
3. Koita eisai tuxeros giati h enallaktikh periptwsh einai an vlepeis kapoian ston upno s0ou na se apagagei kai na epi8umei na se skotwsei mazi me tpous mpravous ths.Ekeines tis stigmes euxaristeis tous upeu8unous tou NBC kai ton Schwarz pou provalloun to chuck alliws 8a se eixe kanei kommatakia

Anonymous said...

Συμφωνω με τον jack junior,οι ενηλικες ειναι υπευθυνοι για τις πραξεις τους.Δικαιολογιες υπαρχουν ομως.Δικαιολογια εχει αυτος που απατα,αυτος που μενει στην απατη,αυτος που ασχολειται μαυτο που δεν του ταιριαζει,κ ο τρελος βεβαια.Ομως αν μπλεκεσαι σε μια σκατοποιημενη κατασταση,οταν βγεις εχεις πολλα προβληματα:1ον εισαι κ εσυ σκατα,2ον δεν ησουν πριν,3ον ερχεται αυτο που θες κ εσυ εισαι σκατα για να ξερεις τι να το κανεις.
Το χειροτερο που μουχει συμβει ειναι την ωρα που βγαινω απο κει,ο διπλανος που πολεμα ακομα μεσα σαυτο,με θυσιαζει προς χαριν της δικαιοσυνης,για να περισωσει ο,τι εμεινε.Δικαιολογια εχει,αλλα με θυσιαζει.
Σου λενε να βγεις απο αυτο πιο νωρις.Αλλα αν βγεις νωριτερα βγαινεις με αδεια χερια κ αν εισαι γυναικα κ θες ν αγαπας ή αντρας κ μπορεις ν αγαπας,δεν αντεχεις να βγεις μ'αδεια χερια.
Οι επιλογες μας εξαρτωνται απο το γονιδιακο υποβαθρο κ το οικογεν περιβαλλον κ ναι,ακολουθουν το νομο 0 ή 1.Ομως η ζωη σχεδον ποτε δεν σε φερνει αντιμετωπο με ενα διλημμα μια φορα,κ ποτε με τον ιδιο τροπο καθε φορα.Διαφορετικες συγκυριες,διαφορ οπτικη γωνια,ποικιλια βιοχημικου σκηνικου γυρω απο το νευρικο κυτταρο.Κ οι αντιδρασεις δεν ειναι στερεοτυπες,αντανακλαστικες.Παρεμβαλλεται η νοηση κ η μαθηση.Αλλα τοτε οι ανθρωποι αλλαζουν;
Το βιντεακι ηταν τοσο χαλια που το ειδα ολο μηπως κ βρω το λογο που το εβαλες.Δεν τον βρηκα.Μονο μια απορια:Becoming insane κ μετα χτυπαει τοιχο ή βρισκει τοιχο κ μετα becoming insane;

GiorgosPap said...

@ muffy: Όλα αυτά είναι πολυπαραγοντικές θεωρίες που τροποποιούνται συνεχώς και δεν μένω εκεί. Η πολυπαραγοντική πολυπλοκότητα, αν ξεπεράσει ένα επίπεδο, ισοδυναμεί στο μυαλό μας με το Χάος. Δεν αναζητώ λύση ή ερμηνεία αλλά την ενδεδειγμένη στάση. Η ηθική ανεξάρτητα με το που βασίζεται θέτει αυτόν τον απαραίτητο γνώμονα. Το θέμα είναι να βρεί κανείς τη δύναμη να κινηθεί με βάση τις επιταγές της.

@ H.S.: Πίστευα ότι αν έχεις μπλέξει σε μια σκατένια ιστορία, κάποια στιγμή όσο κι αν είσαι κολλημένος στα σκατά, χτυπάς έναν αόρατο τοίχο και ξυπνάς. Το πότε εμφανίζεται αυτός ο τοίχος είναι άλλο θέμα, γι'αυτό και διαφορετικοί άνθρωποι υποφέρουν σε διαφορετικό βαθμό απο σκατένιες ιστορίες. Στην υπόθεση της αλεπούς χτύπησα τοίχο όταν ήρθε ο τρίτος (ο συνάδελφος). Χτύπησα τοίχο όταν έμαθα για τον πρώτο. (Γι' αυτό και θυσιάστηκες. Μήπως και χτυπήσω πιο καλά τον τοίχο και ξυπνήσω.) Τοίχο χτύπησα όταν εμφανίστηκε ο τέταρτος (ο ξάδερφος του τρίτου). Και για να είμαι ειλικρινής, πάλι παίρνω φόρα. Το video όσο κι αν δεν σου αρέσει είναι η πραγματικότητα που ζώ.

tulpoeid said...

Με αυτό το ποστ έλιωσα στο γέλιο αλλά μετά τα σχόλια αποφάσισα να το πάρω στα σοβαρά. Κι όχι για ν' ασχοληθώ με την αλεπού και την ηθική αλλά μ'εσένα και την ψυχανάλυση. Να συνεισφέρω κι εγώ λοιπόν τη μεγαλειώδη συνεισφορά μου και να πω ότι ο βαθμός "ψυχολογικής ωριμότητας", ό,τι κι αν σημαίνει, περιγράφεται αλλά καθορίζεται κι απ'τις αντιδράσεις του κάθε ατόμου στην όμορφη ιστορία με τους τρεις τοίχους που παραθέτεις.
Άλλος θα κόλλαγε χειρότερα γιατί θα προσπαθούσε να ξεαπωθήσει τα όποια απωθημένα, άλλος θα αποφάσιζε ότι είναι καλή ευκαιρία να πάρει τη λιμπιντική του ενέργεια επ'ώμου και την αποθέσει σε άλλο πιο πρόσφορο στόχο. Ευτυχώς για σένα (και για όλους μας!) η λέξη-κλειδί στα παραπάνω είναι "καθορίζεται".
(Ναι ξέρω, οι αλεπούδες ξέρουν υποσυνείδητα πολύ καλύτερη ψυχανάλυση και πώς να τη δουλεύουν απ'ό,τι εμείς οι υπόλοιποι κολλημένοι κοινοί θνητοί.)